TMOgenblik met docente Mireille Schermer

Dit keer geen TMOment maar een TMOgenblik met docente Mireille Schermer over o.a. kunst en  ogenblikken in het TMO-bos.

Wie is Mireille Schermer en wat doet ze?
“Ik ben Mireille Schermer, kunstenaar en docent, en ik werk sinds 1992 bij TMO. Bijna 25 jaar dus. Ik heb bijna alle mogelijke modevakken gegeven. Van modetekenen tot lessen over kleur, van stromingen en stylingvakken tot trends. Dat laatste doe ik nog steeds. Ik geef de vakken trends in semesters 1 tot en met 3 en coach de studenten bij het TrendEvent in semester 4. De invloed van kunst op mode vind ik razend interessant. Naast mode en kunst houd ik ook van de natuur. Dat zie je terug in mijn kunstwerken. Ik maak alleen duurzame kunst van natuurlijke materialen. Kunst die opgaat in de natuur. Dat kunnen objecten van hout zijn maar ook van materialen die aanspoelen op het strand. Ik ben een echte bossprokkelaar en strandjutter.”

Daarmee slaan we een brug naar de kunst die in het TMO-bos hangen en de parallellen tussen kunst en mode.
“Mode en kunst hebben best veel gemeen. Het zijn allebei reflecties van de maatschappij.
In de maatschappij kun je vaak al zien welke trends er gaan komen en waar consumentenbehoeften liggen. Een voorbeeld? Door berichten over de verwoesting van de aarde en bijvoorbeeld de plastic soup in de oceaan groeit het bewustzijn langzamerhand dat het anders moet en ontstaat er een consumentenbehoefte aan duurzame producten. Die kunnen verantwoord geproduceerd zijn of tweedehands; dat is ook duurzaam. Kunst is eigenlijk net als lesgeven. Het is een middel om iets door te geven. Wat ik door middel van mijn kunst probeer door te geven, is om eens wat vaker een ogenblik stil te staan. Opnieuw te leren kijken. De kunst in het TMO-bos heeft niet voor niets de titel ‘Ogenblik in het Bos’.

Een bewuste titel dus?
“Jazeker! De kunst omvat een serie boomschijven met schors die zijn beschilderd met ogen van verschillende dieren die je in het bos zou kunnen tegenkomen. Ogen die je aankijken.
Op TMO zie ik dat we ondanks de schitterende omgeving nauwelijks stilstaan bij ons prachtige landgoed. We staan er niet bij stil, kijken en luisteren niet naar de natuur. We worden geleefd door onze smartfoon en agenda. Met ‘Ogenblik in het Bos’ wil ik studenten en collega’s uitdagen wat vaker dat ogenblik rust te pakken.
Een aspect dat ik ook leuk vind, is om te ervaren dat iedereen de dierenogen anders beleeft. De een kijkt er onbevangen naar en zal zich beschermd of geborgen voelen terwijl een ander zich mogelijk wel bespied voelt. Als je de manier waarop je kijkt verandert, veranderen de dingen waarnaar je kijkt. Die extra dimensie vind ik heel interessant. Vanuit dat bewustzijn heb ik TMO gevraagd of ik mijn dierenogen mocht ophangen in het bos. Als je regelmatig verbinding maakt met de natuur, kun je ook meer verbinding maken met de mensen om je heen. Die stap wordt vaak overgeslagen omdat we het vaak te druk hebben. Ik jaag daarom studenten regelmatig het bos in.”

Meer lezen over het werk van Mireille.